| 
ALTAS CAPACIDADES 
Fonte: Protocolo ALTAS CAPACIDADES  | 
CONCEPTO | 
| 
A
  national Association for Gifted Children (NAGC), as persoas con altas
  capacidades intelectuais son aquelas que demostran un nivel de aptitude
  sobresaínte (definido como unha capacidade excepcional para razoar e
  aprender) ou competencia (desempeño documentado ou rendemento que os sitúe no
  10% superior ou por encima respecto ao grupo normativo) nun ou máis dominios,
  entendidos estes como áreas de coñecemento ou desempeño. 
Seguindo
  o modelo dos tres aneis de Renzulli (1978), terá esta consideración o
  alumnado que presente:• unha capacidade intelectual superior.• un alto nivel
  de creatividade  
persistencia
  nas tarefas de alta complexidade intelectual ligadas ás súas áreas de
  interese | |
| 
DISTINCIÓN DE TERMOS | |
| 
A PRECOCIDADE INTELECTUAL: Supón un
  desenvolvemento cognitivo máis rápido que o resto dos nenos e das nenas da
  mesma idade. Fálase de precocidade intelectual cando as habilidades ou
  capacidades se adquiren antes do esperado, seguindo criterios cronolóxicos. 
O TALENTO: Refírese a aqueles nenos e nenas
  que amosan unha alta capacidade para unha ou varias áreas concretas do
  coñecemento e/ou habilidades excepcionais, pero non en todas. Hai que
  diferenciar entre o talento simple (creativo, lóxico, matemático, verbal,
  social, deportivo) e o talento complexo (académico, artístico-figurativo) 
A SUPERDOTACIÓN INTELECTUAL: 
Implica un perfil cognitivo superior e
  homoxéneo, cun elevado dominio en todas as áreas de coñecemento ou
  habilidades. No alumnado superdotado converxen un nivel intelectual elevado,
  unha alta creatividade e gran persistencia en determinadas tarefas 
DOBRE EXCEPCIONALIDADE: 
As altas capacidades intelectuais, en certos
  casos, veñen acompañadas de características doutras necesidades específicas
  de apoio educativo ou ben de sobre-excitabilidades (termo acuñado polo
  psicólogo Dabrowski) nalgún eido do desenvolvemento: emocional, sensorial,
  intelectual... (por exemplo: medos irracionais, obsesións e manías
  desmesuradas, fobia aos ruídos, hipersensibilidade ás etiquetas da roupa ou a
  determinados tecidos, aversión a texturas concretas dalgúns alimentos,
  inquietude mental en exceso que provoca desaxustes no sono). Esta casuística
  coñécese como dobre excepcionalidade. | |
| 
CARACTERÍSTICAS/INDICADORES ALTAS
  CAPACIDADES | |
| 
Adquiren aprendizaxes temperás de xeito
  autónomo. 
•Normalmente son rápidos ou rápidas na
  adquisición e retención da información.•Amosan unha gran curiosidade
  intelectual. 
•Fan moitas preguntas, algunhas das cales
  poden chegar a ser desconcertantes para a súa idade. Gozan
  resolvendo problemas e coa actividade intelectual. 
•Ven as relacións causa-efecto. Teñen
  habilidade para conectar e establecer relacións entre datos aparentemente
  dispares. 
•Teñen habilidade para manexar abstraccións 
•Presentan un razoamento particular,
  interpretando a realidade e a información dunha maneira diferente ao
  habitual. 
•Teñen necesidade de xustiza, de verdade e
  de equidade (sentido ético) 
•Posúen riqueza de vocabulario e facilidade
  verbal Expresan pensamento crítico cos e coas demais e consigo mesmos ou mesmas 
•Amosan gran capacidade de observación 
•Móstranse abertos ou abertas a novas experiencias 
•Posúen alta creatividade e inventiva 
•Gústanlles as formas novas de facer as cousas 
•Teñen facilidade para concentrarse e estar atentas ou atentos, de forma
  ampla e sostida, nos temas do seu interese 
•Móstranse persistentes nas tarefas que lles resultan atractivas. 
•Presentan unha gran actividade mental. 
•Manifestan desagrado polas tarefas rutineiras e/ou repetitivas. Son moi
  sensibles e poden presentar reaccións emocionais intensas. 
•Son independentes, prefiren o traballo
  individualizado. 
•Teñen intereses diversos, moitas veces non
  coincidentes cos do seu grupo de idade. 
•Mostran gran sentido do humor, que adoita
  ser peculiar. 
•Preocúpanse por temas transcendentais, como
  a morte, a liberdade, a xustiza, a moral, etc 
•Son perfeccionistas. 
•Presentan desaxustes entre o nivel de
  desenvolvemento cognitivo e a madurez socio-emocional 
•Teñen preferencia por estar con persoas adultas
  ou nenos e nenas maiores 
•Cústalles aceptar decisións cando non as
  entenden ou non lle atopan explicación razoada.  | |
| 
CONTEXTOS
  E ÁMBITOS  A AVALIAR | |
| 
-Referentes
  ao ámbito persoal do alumno ou da alumna 
-Referentes
  ao contexto escolar  
-Referentes
  ao contexto familiar 
AMBITOS:  
 Intelectual e aptitudinal. 
Pensamento
  diverxente e creatividade. 
Personalidade
  e axuste socio-emocional | |
| 
NECESIDADES EDUCATIVAS ALTAS
  CAPACIDADES | |
| 
Axuste emocional, enriquecemento curricular,
  currículo atractivo, actividades creativas, oportunidade de aprender máis,
  situación de experimentación, conductas normotípicas | |
| 
INTERVENCIÓN NO CENTRO | |
| 
a.Recoller no Plan Xeral de Atención á Diversidade as medidas de atención
  á diversidade para o alumnado con altas capacidades intelectuais escolarizado
  no centro educativo, incorporando e desenvolvendo estas nas distintas
  programacións. 
b.Ter en conta a consideración a atención educativa ao alumnado con altas
  capacidades intelectuais á hora de organizar a distribución do profesorado. 
c.Sensibilizar ao profesorado respecto ás medidas de atención á
  diversidade para o alumnado con altas capacidades intelectuais, establecidas
  na concreción anual do Plan Xeral de Atención á Diversidade. 
d.Promover valores de solidariedade, respecto, tolerancia, colaboración,
  etc; evitando, de ser o caso, comparacións indebidas referidas ás capacidades
  do alumnado. Cada alumno e cada alumna debe aprender a respectar e valorar as
  demais persoas, do mesmo xeito ca estas deben respectalo ou respectala. 
e.Detectar as necesidades de formación do profesorado relacionadas coa
  atención ao alumnado con altas capacidades intelectuais, desenvolver accións
  formativas que dean resposta a estas necesidades a través das diferentes
  modalidades de formación que se ofrecen, para os centros, desde a Rede de
  Formación do Profesorado da Consellería de Educación, Universidade e
  Formación Profesional. 
f.Contemplar, na Programación Xeral Anual, a coordinación entre os e as
  profesionais que interveñen co alumnado con altas capacidades
  intelectuais, favorecendo e promovendo espazos e tempos para realizar
  planificacións conxuntas coa finalidade de que a intervención educativa se
  realice co maior grado de coherencia, de coordinación e de colaboración
  posibles. 
g.Impulsar metodoloxías cooperativas que
  promovan a construción social da aprendizaxe, a participación activa do
  alumnado, a interacción e a axuda entre iguais. 
h.Potenciar o emprego de modelos e
  metodoloxías que respondan aos principios do Deseño Universal de Aprendizaxe
  e a ensinanza multinivel.  
i.Facilitar o desenvolvemento das
  potencialidades da alumna ou do alumno, evitando un excesivo nivel de
  esixencia e un desaxuste nas expectativas. 
j.Garantir a coordinación entre a familia, o
  profesorado, os servizos de orientación e, a través da familia, profesionais
  e/ou entidades que estean a participar ou colaborar no proceso educativo do
  alumno ou da alumna. 
k.Informar sobre a reserva de postos
  escolares para o alumnado con necesidade específica de apoio educativo, sexa
  en 4º de educación infantil, sexa en 1º de educación primaria, sexa en 1º de
  educación secundaria obrigatoria. | |
| 
INTERVENCIÓN
  NA AULA | |
| 
a.Potencie o diálogo e a comunicación, dedicando tempo na aula á
  reflexión oral -grupal e individual-, a facer preguntas, a formular
  hipóteses, etc, nun ambiente de respecto e colaboración, considerando o erro
  como parte esencial da aprendizaxe e xerando confianza para expoñer os
  pensamentos e opinións, dada a diverxencia no pensamento do alumnado con
  altas capacidades intelectuais. 
b.Respecte a diversidade de todo o alumnado, sendo coidadosos e
  coidadosas coas expresións usadas nas súas interaccións. En especial, que
  acepte o feito diferencial do alumnado con altas capacidades intelectuais
  como elemento enriquecedor do grupo. 
c.Fomente un bo clima de aula, consensuando normas e pautas de
  comportamento, empregando estratexias de cohesión de grupo e de resolución
  pacífica de conflitos. 
d.Interveña ante os posibles prexuízos e/ou
  estereotipos que poidan xurdir na aula, evitando comparacións entre iguais e
  tendo en conta que cada alumno e cada alumna é singular. 
e.Promova habilidades de intelixencia
  emocional para afrontar situacións que esixan a identificación, expresión e
  xestión das emocións, así como aqueloutras que requiran empatía, comunicación
  e comprensión das emocións das demais persoas. 
f.Potencie o seu rol como mediador,
  favorecendo que o alumnado sexa protagonista da súa propia aprendizaxe. 
g.Compaxine actividades propostas polo
  equipo docente con outras de libre elección do alumnado, apoiando a
  adquisición de estratexias de procura de información e de formulación de
  preguntas. 
h.Posibilite o acceso do alumnado a
  múltiples materiais e fontes de información para que afonden, de xeito
  autónomo, nos temas do seu interese, e que lle ensine a planificar o seu
  traballo. 
i.Impulse proxectos que potencien a
  creatividade e induza situacións de aprendizaxe nas que o alumnado poida
  enfrontarse a problemas aplicando orixinalidade, fluidez e flexibilidade, e
  logrando múltiples solucións. 
j.Reforce a creatividade, o pensamento
  diverxente e a iniciativa emprendedora, valorando positivamente o seu esforzo
  e recoñecéndoo expresamente. 
k.Facilite experiencias que favorezan a
  abordaxe de retos intelectuais complexos. 
l.Promova a motivación intrínseca con
  aprendizaxes prácticas, útiles, funcionais e con impacto real no seu
  contorno. 
m.Ofreza posibilidades de éxito ao alumnado
  en base ao desenvolvemento das súas potencialidades.  | |
| 
METODOLOXÍA SEM | |
| 
O enriquecemento curricular enténdese, na
  actualidade, como unha das mellores formas para dar resposta ás necesidades
  presentadas por todo o alumnado dentro dun marco inclusivo de diferenciación
  curricular. O enriquecemento, en xeral, busca infundir experiencias e
  actividades adaptadas ao nivel curricular, intereses, estilos e ritmos de
  aprendizaxe do alumnado que profundicen no establecido no currículo
  ordinario, facéndoo, deste xeito, máis atractivo e interesante para o
  alumnado. Un dos modelos educativos de enriquecemento curricular que mellores
  resultados académicos logra obter nas últimas décadas é o Modelo de Enriquecemento Escolar para
  todo o alumnado ( Schoolwide Enrichment Model), de aquí en diante modelo SEM de
  Joseph Renzulli e Sally Reis (Renzulli, 1977; Renzulli & Reis, 1985,
  1997). Trátase dun plan organizativo de enriquecemento e intervención
  educativa pensado, nun primeiro momento, para estudantes cun rendemento
  superior ou avanzado pero que, hoxe en día, é de aplicación a todo o alumnado,
  unha vez comprobadas as vantaxes e beneficios que reporta e oferta desde a
  investigación e a propia praxe educativa. | |
| 
OUTRAS METODOLOXÍAS | |
| 
STEAM, STEM, ABP, A. BASADO EN RESOLUCIÓN DE
  RETOS, PROBLEMAS,… | |
| 
PRINCIPIOS e CARACTERÍSTICAS METODOLOXÍA SEM | |
| 
Principios: 
Os centros escolares deberían ser lugares
  para que se desenvolva o talento. 
•É preciso promover niveis de excelencia e
  calidade que contribúan ás novas ideas, produtos e formas de arte. 
•Toda a comunidade educativa xoga un papel
  importante na mellora da sociedade. 
•As persoas educadoras deben proporcionar
  aos estudantes oportunidades, recursos e motivación para aspirar aos máis
  elevados niveis de desenvolvemento do talento. 
Características: 
É un plan suficientemente flexible, que permite a cada centro educativo
  desenvolver o seu propio programa baseado na poboación específica, nos
  recursos locais e nas dinámicas de liderado do centro e as súas fortalezas. 
•Pode ser aplicado a todas as áreas e materias contribuindo ao
  desenvolvemento das competencias clave.  
•Promove unha aprendizaxe de alta calidade, desafiante e atractiva en
  todos os centros, independentemente da súa natureza, nivel e poboación. 
•Non está destinado a substituír ou minimizar os servizos que xa existen
  para conseguir maiores logros do alumnado. É fundamental que o profesorado se
  forme nun coñecemento profundo sobre o enriquecemento e “infunda” prácticas
  específicas para que a aprendizaxe sexa de alta calidade dentro do programa
  do centro. 
•Permite avaliar fortalezas, proporcionar oportunidades de
  enriquecemento, favorecer unha aproximación curricular flexible e aproveitar
  os recursos e servizos existentes. 
•Persegue mellorar o desempeño de todo o alumnado en todas as áreas e
  materias do currículo e mesturar actividades do currículo ordinario con
  actividades de aprendizaxe enriquecidas.  
•Promove o desenvolvemento das competencias profesionais docentes dos
  centros escolares, unha profesionalización continua, reflexiva e orientada ao
  crecemento profesional. Neste sentido perséguese a formación de profesionais
  que orienten o axeitado desenvolvemento do currículo, a planificación e a
  utilización de recursos. 
•Favorece a creación de comunidades de aprendizaxe que sigan o código
  ético e de respecto á diversidade cultural, intelectual e de xénero, que se
  rexan por principios democráticos e de preservación dos recursos do planeta. 
•Busca a cultura colaborativa entre os centros, o que deriva en maior
  facilidade á hora de tomar decisións e de crear oportunidades. | |
| 
MEDIDAS
  ORDINARIAS | |
| 
Adecuación
  da estrutura organizativa do centro (horarios, agrupamentos, espazos) e da
  organización e xestión da aula ás características do alumnado. 
 b.Adecuación das programacións didácticas ao
  contorno e ao alumnado. 
c.Metodoloxías
  baseadas no traballo colaborativo en grupos heteroxéneos, titoría entre
  iguais, aprendizaxe por proxectos e outras que promovan a inclusión. 
d.Desdobramentos
  de grupos. 
e.Reforzo
  educativo e apoio do profesorado con dispoñibilidade horaria 
.f.Programas
  de enriquecemento curricular. 
g.Programas
  de habilidades sociais. | |
| 
MEDIDAS
  EXTRAORDINARIAS | |
| 
AC 
Flexibilización
  da duración do período de escolarización | |
| 
AVALIACIÓN
  DAS CCCC | |
| 
Comunicación lingüística (CCL). O alumnado con alta capacidade
  intelectual adoita ter un amplo vocabulario, unha grande capacidade de
  argumentación e gusta de lecturas cun nivel de comprensión elevado.
  Igualmente, teñen gran imaxinación e fantasía. 
b.Competencia matemática e competencias básicas en ciencia e tecnoloxía
  (CMCCT). O alumnado con alta capacidade intelectual goza resolvendo problemas
  que lle supoña un desafío e acostuma a percibir rápido as relacións entre
  feitos; é observador, orixinal e con predisposición a xerar diferentes
  estruturas de pensamento; formula principios e xeneralizacións con
  facilidade; aplica coñecementos dunha área ou materia a outra con moita
  facilidade; gústalle inventar; etc. 
c.Competencia dixital (CD). O alumnado con alta capacidade intelectual
  adoita ter unha gran competencia nas tecnoloxías da información e da comunicación
  (TIC), xa que, en moitos casos, usa as redes tecnolóxicas como fonte de
  información para aprender temas que son do seu agrado. 
d.Aprender a aprender (CAA). O alumnado con alta capacidade intelectual
  adquire con facilidade conceptos novos e tenta dar sentido ás cousas, ademais
  posúe unha gran curiosidade intelectual que debe ser satisfeita. 
e.Competencias sociais e cívicas (CSC). O alumnado con alta capacidade
  intelectual está moi preocupado polas desigualdades e as inxustizas, é
  crítico co mundo e o contorno na que vive, gústalle explicar os seus
  coñecementos a compañeiros e compañeiras, adoita preguntar e cuestionar as
  verdades asentadas, é moi crítico e conta cun sentido do humor peculiar, que
  pode non ser comprendido. 
f.Sentido de iniciativa e espírito emprendedor (CSIEE). O alumnado con
  alta capacidade intelectual goza facendo as cousas de xeito innovador e teñe
  iniciativa por aprender todo o que lle atrae.  
g.Conciencia e expresións culturais (CCEC). O alumnado con alta
  capacidade intelectual ten respecto polo patrimonio material e inmaterial e
  goza con todas aquelas temáticas da súa preferencia. | |
| 
INTERVENCIÓN
  FAMILIAS | |
| 
Observe o
  desenvolvemento do seu fillo ou da súa filla, as súas manifestacións (FÍXARSE
  NAS CARACTERÍSTICAS-INDICADORES) e, cando proceda, as rexistre. 
b.Informe ao
  profesorado titor das manifestacións e/ou dos comportamentos do seu fillo ou
  da súa filla cando encaixan nos indicadores de altas capacidades
  intelectuais. 
c.Colabore
  no proceso de avaliación psicopedagóxica. 
d.Manteña
  unha relación fluída co centro educativo, especialmente co profesorado titor
  e coa xefatura do departamento de orientación, ofrecendo a súa axuda e
  colaboración e trasladando a información relativa a calquera situación que
  poida estar afectando ao seu desenvolvemento integral. 
e.Sexa
  informada polo equipo docente respecto dos estándares de aprendizaxe;
  criterios de avaliación, cualificación, promoción e titulación, de ser o
  caso, e das distintas medidas destinadas ao alumnado con necesidade
  específica de apoio educativo. Na información sobre esas medidas poderá
  colaborar a xefatura do departamento de orientación. 
f.Colabore
  no desenvolvemento académico, social e emocional do seu fillo ou da súa
  filla, procurando que teña unha boa imaxe del mesmo e dela mesma, coidando as
  mensaxes que, directa ou indirectamente, se lle transmiten e facilitándolle
  experiencias gratificantes na procura de coidar a súa autoestima.  
g.Promova o
  desenvolvemento das potencialidades do seu fillo ou da súa filla, evitando un
  excesivo nivel de esixencia e un desaxuste nas expectativas. 
h.Responda
  aos intereses do seu fillo ou da súa filla e ao seu afán de coñecemento,
  favorecendo un ambiente variado en estímulos, consonte coas súas
  potencialidades e cos intereses que amosa. 
i.Evite todo
  tipo de comparacións. Cada nena e cada neno é singular. 
j.Fomente a
  autonomía do fillo ou da filla, con orientacións claras sobre o xeito de
  atopar respostas e solucións aos seus problemas sen temor ao fracaso. 
k.Considere
  a formación como unha vía para entender e atender mellor ao seu fillo ou a
  súa filla: coñecer cales son as súas necesidades intelectuais, emocionais e
  sociais; a importancia da colaboración coordinada co centro educativo; os
  recursos existentes; etc, formación que pode realizarse a través da oferta da
  administración, das entidades, das asociacións, etc. 
l.Promova
  valores de solidariedade, respecto, tolerancia, colaboración, etc; evitando,
  de ser o caso, comparacións indebidas referidas ás capacidades do seu fillo
  ou da súa filla. Cada neno e cada nena debe aprender a respectar e valorar as
  demais persoas, do mesmo xeito ca estas deben respectalo ou respectala. 
m.Favoreza o
  desenvolvemento integral da súa filla ou do seu fillo, non centrándose
  unicamente na parte cognitiva, tamén no ámbito socio-emocional, e
  facilitándolle ferramentas e estratexias para xestionar a súa tolerancia á
  frustración e os seus estados emocionais. 
n.Valore o
  esforzo e a constancia, recoñecendo o traballo ben feito aínda que non
  perfecto, ensinándolle a aceptar os seus erros e aprender destes. É
  importante fomentar hábitos de traballo e a implicación nas tarefas. 
o.Colabore
  co profesorado e co resto da comunidade educativa no proceso de inclusión,
  especialmente nos procesos de cambio social cara ás altas capacidades
  intelectuais, axudando a desterrar os mitos que están fortemente arraigados. | 
 

