Sempre existe un cine que nos mira.
Disfrutemos das historias de cine de Educación Infantil e Educación Primaria
Agora solo temos que poñernos en situación e a vivir ou revivir as historias.
Sempre existe un cine que nos mira.
Disfrutemos das historias de cine de Educación Infantil e Educación Primaria
Agora solo temos que poñernos en situación e a vivir ou revivir as historias.
E as familias teñen que ler, deben ler pois as nenas e nenos serán grandes lectoras e lectores se teñen modelos adultos para imitar.
Propostas lectoras para adultos:
A ler! A disfrutar lendo! A imaxinar lendo! A vivir lendo! A crear lendo!
Sempre ler para soñar, para imaxinar, para rir, para lembrar, para aprender, para crear ...
As propostas lectoras para Educación Infantil van de ratos que viaxan, de mariposas e dragóns ou historias diferentes.
En Educación Primaria as propostas lectoras escritas por MULLERES viaxan a Malasia, cos unicornios, polas estrelas ou mesmamente aparecen uns peisadelos e SEMPRE historias para imaxinar.
Agora deberedes atopar ese recanto especial para ler, para ler en familia.
Non estamos a falar de simplificación do currículo senón de que os novos contidos dean resposta a unha sociedade do s. XXI e que teña en conta os profundos cambios culturais.
Debemos ter claro que tampouco se está a falar de incrementar contidos ao ter que integar os ODS senón de satisfacer as novas demandas culturais ou de cambios metodolóxicos para o logro dos aprendizaxes desexados.
Todo é máis complexo e de natureza diferente: Necesitamos avanzar na construcción dunhna nova síntese entre contidos escolares e competencias que poida contar coa estreita colaboración dos centros educativos. Esta nova síntese requerirá un traballo moi serio de integración curricular, pero, sobre todo, requerirá dun traballo moi serio e moi cuidadoso de todos os axentes educativos para alinear axeitadamente as súas decisións e as súas accións. Neste sentido, debemos ter moi presente que é a través do currículo como as sociedades identifican e agrupan as competencias requeridas en significativas experiencias de aprendizaxe, pertinentes e satisfactorias para todo o alumnado.
Por todo o anterior, a maioría de países emprenderon ou están no proceso de emprender reformas curriculares cara a enfoques basados nas competencias, que permiten a todos desenvolver competencias para facer fronte aos desafíos actuais e futuros, o que -paralelamente- esixe que os currículos sexan sistemas de aprendizaxe permanente, capaces de renovarse e innovar constantemente.
As
competencias son un novo tipo de aprendizaxe e este termo asociado de “competencias chave” utilízase como soporte
para a resolución dun problema social recurrente: a selección dos
aprendizaxes básicos que toda sociedade realiza, para que calquer
persoa poida ser considerada unha persona educada.
Todos os cambios que se aveciñan e que aparecen reflectidos na LOMLOE (2020) están baseados no que o IBE (International Bureau of Education) da UNESCO. O IBE, con ubicación en Xenebra é a rama académica da UNESCO que promove que os sistemas educativos adopten currículos competenciais transformando a experiencia de aprendizaxe dos nenos e nenas para dar resposta aos grandes retos globais. A finalidade última do cambio curricular que se propón non é outra que transformar as experiencias de aprendizaxe nas aulas para que poidan contribuir a desenvolver modos de vida sostibles.
A paradoxa de toda educación é que tratamos de educar ás persoas para un futuro que en boa medida non coñecemos, de aí a dificultad de saber que tipo de experiencias merece a pena vivir na escola e fóra dela. Sabemos, eso sí, que a educación será sempre a ponte entre o presente e o futuro e que desempeñará un papel decisivo no logro dun futuro mellor.
Non sabemos con certeza como será o mundo en que vivirá o noso alumnado actual, pero si sabemos moi ben como nos gustaría que fose e, en consonancia, temos o deber de preparalos para ese mundo, unha preparación que mire tanto ao presente como ao futuro, respondendo asi a dúas das metas dos ODS:
Meta 4.3. De aquí a 2030, asegurar el acceso igualitario de todos los hombres y las mujeres a una formación técnica, profesional y superior de calidad, incluida la enseñanza universitaria.
Meta 4.4. De aquí a 2030, aumentar considerablemente el número de jóvenes y adultos que tienen las competencias necesarias, en particular técnicas y profesionales, para acceder al empleo, el trabajo decente y el emprendimiento.
As competencias: algunhas propostas para a
selección
A incorporación das competencias aos sistemas educativos dos países membros da Unión Europea, seguindo a recomendación do Parlamento Europeo e do Consello, de 18 de decembre de 2006, sobre as competencias clave para a aprendizaxe permanente [Diario Oficial L 394 de 30.12.2006] é un gran reto, para os países europeos e para as Ciencias da Educación, que deben contribuir a xerar base de coñecemento que permita aos sistemas educativos resolver os problemas de entropía xerados polos cambios nos sistemas sociais.
No noso país, as competencias clave permaneceron como unha referencia constante nas dúas derradeiras leis educativas, ainda que con lixeiras modificacións na súa formulación do modelo curricular que lle proporcionaba o seu marco xeral. fan a súa aparición na Lei Orgánica de Educación (LOE, 2006) e se manteñen na Lei Orgánica 8/2013, de 9 de decembro, para a mellora da calidade (LOMCE).
Na nova Lei orgánica (LOMLOE 3/2020) non aparecen o nome das competencias clave, pero é moi probable que na elaboración dos novos Reais Decretos de ensinanzas mínimas se incorpore unha actualización do perfil competencial realizado pola Unión Europea no ano 2018:
Un camiño preñado de oportunidades e de novos retos se sitúan ante nós.
Para as propostas lectoras para o alumnado de Secundaria son historias escritas por mulleres que teñen premio e segredos sen esquecer un escarabello.
ESTRATEXIAS PARA APRENDER A TER
MELLORES RESULTADOS ACADÉMICOS E/OU MELLORES APRENDIZAXES
Rematamos o
segundo trimestre e para moitas familias as preguntas agólpanse:
-Como podo
axudar para que teña mellores resultados?
-Se pasa
tantas horas estudando e suspende, que facer?
-Como
planificar exitosamente o tempo de estudio?
-Ainda hai
tempo para remontar?
Os anteriores
interrogantes non teñen unha resposta
única xa que debemos partir das seguintes premisas:
-Cada
alumno-alumna é diferente
-Os resultados
non óptimos son multicausais
-Non existen
receitas de éxito iguais para
todos-todas
-Que sexan
estudiantes non quere dicir que saiban estudiar
Fase inicial
Esta
travesía debe iniciarse por coñecer o que pensan e senten os fillos e fillas
sobre os motivos polos que non obtiveron
os resultados agardados e por establecer diálogos frecuentes co profesorado que
aportará datos significativos (non sempre ofrecen un coñecemento exhaustivo do
proceso de aprendizaxe realizado polo alumnado e establecen datos de examen e
moitas conxeturas) sobre o que demanda do alumnado, os contidos desenvolvidos,
as actividades requeridas ...
Seguirase
identificando e visibilizando as fortalezas, potencialidades e debilidades dos
fillos-fillas así como coñecer os seus intereses,
motivacións, estilos de aprendizaxe, tipo de memoria, a capacidade
atencional, as habilidades
perceptivas, as intelixencias máis
representativas (lingüítica-verbal, lóxica-matemática,
coroporal-cinestésica, musical, creativa, viso-espacial, naturalista, intrapersoal,
interpersoal e espiritual) e mesmo a metacognición (habilidade humana para ser
capaces de pensar sobre como pensamos, como recordamos, como percibimos e como
comprendemos).
O
papel das familias debe ser o de incentivar, acompañar, estimular, guiar,
animar e nunca xuzgar, vixiar ou
inspeccionar pois a confianza mutua debe ser algo vivido e sentido.
Fase de deseño
-Establecer
o lugar de estudio (non sempre o dormitorio é o espazo máis axeitado pois pode
sentirse agobiado, aillado, desmotivado ...) atractivo, iluminado, limpo,
ordenado, con boa temperatura, libre de distractores
como o teléfono, tabletas, ordenadores (agás que se precisen para buscar
información). Pero o ordenador pode estar nun lugar común do fogar para ser
usado por todas as persoas da familia e con clave de wifi controlada polas
persoas proxenitoras. No cuarto do neno-nena-adolescente non debe existir un
televisor.
-Disfrutar
das necesarias horas de sono xa que favorece a memoria e a concentración e
sempre cun horario estable.
-Ter
unha alimentación saudable e variada con proteinas, carbohidratos,
antioxidantes, ácidos grasos omega 3 ...
-Ter
no espazo de estudio todos os recursos necesarios: folios, libros, libretas,
marcadores, goma, afilalápiz, auga ...
-Promover
e facer fincapé nunha boa hixiene postural
-Deseño
dos tempos de estudio e de traballo regulares cada día e axustados ás idades
(empezando por 10 minutos en E.I. , 10-15 minutos en1º de E.P. e incrementando
este tempo por cada curso e, polo tanto, 60 minutos ao remate de 6º de E.P.). A
concentración decae a partir dos 30-40 minutos cada 25 minutos polo que é
necesario realizar un descanso de cinco minutos e retomar se fose necesario)
-Ter
un cronograma/calendario/horario para rexistrar as materias e actividades a realizar
cada día e o tempo adicado sabendo que as materias/áreas con maior dificultade
deben repasarse todos os días.
-Todos
os días realizarase un repaso do traballado na aula para ir adquirindo hábitos
de traballo e de esforzo. Estes repasos poden gravarse en audio, poden contarse
aos proxenitores, poden gravarse realizando un vídeo ... E sempre adicarlle un
tempo á lectura
É
importante reseñar que na Disposición adicional terceira no Decreto 105/2014
que establece o currículo da E.P. cando aborda as tarefas extraescolares
(Deberes) explicita que "Os centros docentes poderán incluír dentro
da súa programación xeral anual, segundo o marco de autonomía pedagóxica e
organizativa, as pautas e/ou criterios xerais sobre o uso das tarefas
extraescolares na etapa de educación primaria, de xeito que entronque co
adecuado desenvolvemento das competencias clave do alumnado segundo os seus
distintos procesos e ritmos de aprendizaxe, atendendo a un principio de
progresividade ao longo da etapa educativa. No caso do seu establecemento,
terase en conta un adecuado encaixe na vida das familias, de xeito que se
facilite a participación activa das mesmas na aprendizaxe e a adecuada
conciliación da vida persoal e familiar, con respecto aos tempos de lecer do
alumnado. Ao tempo fomentarase a responsabilidade dos alumnos e alumnas na súa
formación e a súa autonomía, en liña cunha cultura do esforzo e do
traballo"
Fase de desenvolvemento
-Tomar
a axenda do alumno-alumna e ver o que ten que facer, rexistrar no horario ou
cronograma poñerse a realizalo
-Descubrir
o estilo de aprendizaxe: Cada neno ou nena é diferente e, polo tanto, aprende
de forma diversa e deben poñer en acción amáis diferentes modelos de pensamento
e procesos cognitivos así como procesos psicolóxicos básicos como memoria,
atención ou percepción que levan ao éxito nas asprendizaxes e sen esquecernos
da motivación.
Os
estilos de aprendizaxe ( Pellicer, 2017) son:
Activo: retén e comprende mellor a
información despois de realizar algo no mundo exterior, aplicar esa
información. Aprendizaxe por ensaio-erro.
Sensorial: prefire os feitos, datos concretos,
específicos, experimentación detallada, métodos estandarizados e regulares pois
leva mal as sorpresas que cambian o procedemento normal e asentado.
Visual: recorda mellor o que ve a través de
gráficos, imaxes ... pois non lle chega coa información que recibe oralmente.
Verbal: Recorda o que escoita, o que repite e
lé. Ten capacidade e habilidade para explicar a outras persoas.
Reflexivo: retén e comprende mellor a
información despois de tomarse un tempo para pensar nela.
Cinestésico: necesita "facer" para
aprender, realizar actividades táctis, producir cousas, moverse ao mesmo tempo
que traballa, saír e cambiar de recursos frecuentemente.
Intuitivo: gusta das teorías, capta conceptos novos e os contidos repetitivos baseado en feitos non lle agradan. Relaciona o novo cos coñecementos e experiencias previas.
Dependente de campo: precisa percibir toda a situación
antes de emezar a traballar. Gústalle traballar con outras persoas, é intuitivo
e precisa de experiencias concretas e tanxibles para involucrase no traballo.
Independente de campo: alta motivación de logro,
competitivo, gústalle traballar só-soa, é lóxico-a, analítico-a e manexa ben os
conceptos abstractos.
Global: aprende de forma xeral, tarda máis
tempo en estudiar e comprender doadamente
pero ao final e con perseverancia e tranquilidade chegará á consecución
das aprendizaxes.
Secuencial: aprender cando os contidos se
presentan cunha progresión lóxica e as aprendizaxes se van asentando nos xa
adquiridos e van do máis sinxelo ao máis complexo.
ORIENTACIÓNS PARA
FACILITAR O DESENVOLVEMENTO DE ESTRATEXIAS METODOLÓXICAS ACTIVAS, DINÁMICAS, COMPETENCIAIS
Todo
proceso de ensino-aprendizaxe debe partir dunha planificación rigorosa do que
se pretende conseguir, tendo claro cales son os obxectivos ou metas, que
recursos son necesarios, que métodos didácticos son os máis adecuados e como se
avalía a aprendizaxe e se retroalimenta o proceso.
Os
métodos didácticos débense elixir en función do que se sabe que é óptimo para
alcanzar as metas propostas e en función dos condicionantes en que ten lugar o
ensino. A natureza da materia, as condicións socioculturais, a dispoñibilidade
de recursos e as características dos alumnos e alumnas condicionan o proceso de
ensino-aprendizaxe, polo que será necesario que o método seguido polo profesor
se axuste a estes condicionantes co fin de propiciar unha aprendizaxe
competencial no alumnado. Os métodos deben partir da perspectiva do docente como orientador, promotor e facilitador do
desenvolvemento competencial no alumnado; ademais, débense enfocar á realización de tarefas ou
situacións-problema, formuladas cun obxectivo concreto, que o alumnado debe resolver facendo un uso
adecuado dos distintos tipos de coñecementos, destrezas, actitudes e valores;
así mesmo, deben ter en conta a atención
á diversidade e o respecto polos distintos ritmos e estilos de aprendizaxe
mediante prácticas de traballo individual e cooperativo. Ademais, é necesario secuenciar o ensino de tal modo
que se parta de aprendizaxes máis simples para avanzar gradualmente cara a
outras máis complexas. Un dos elementos clave no ensino por competencias é
espertar e manter a motivación cara á
aprendizaxe no alumnado, o que implica unha nova formulación do papel do alumno, activo e autónomo,
consciente de ser o responsable da súa aprendizaxe.
Os métodos docentes deberán favorecer a motivación por aprender nos alumnos e alumnas e, para tal fin, os profesores deben ser quen de xerar neles a curiosidade e a necesidade por adquirir os coñecementos, as destrezas e as actitudes e valores presentes nas competencias. Así mesmo, co propósito de manter a motivación por aprender, é necesario que os profesores procuren todo tipo de axudas para que os estudantes comprendan o que aprenden, saiban para que o aprenden e sexan quen de usar o aprendido en distintos contextos dentro e fóra da aula (...) en situacións reais (...) que xeren aprendizaxes máis transferibles e duradeiras. (Fonte: Orde ECD 65/2015)
O gusto pola lectura nace cando lemos en familia, cando descubrimos aventuras en familia, cando viaxamos a outros lugares en familia...
As propostas lectoras teñen como fío conductor a literatura escrita por mulleres.
Educación Infantil
Educación Primaria
Educación Secundaria
Deixádevos engaiolar polas palabras!