Lei Orgánica 3/2020 que modifica a Lei 2/2006 de Educación (LOMLOE)
A cidadanía reclama un sistema educativo moderno, máis aberto, menos ríxido, multilingüe e cosmopolita que desenvolva todo o potencial e talento do alumnado. Estes plantexamentos deben ser ampliamente compartidos pola comunidade educativa e pola sociedade. Os centros educativos deben ser os escenarios para un benestar de nenos e nenas pero existen outros escenarios para as aprendizaxes e por iso a sociedade debe esforzarse por crealos e dinamizalos: parques, rúas, barrios, cines, teatros, bosques, ríos ... e deben integrar a Recomendación formulada no 2004 na Estratexia Mundial sobre Réximen Alimentario, Actividade Física e Saúde.
Por todo o anterior, a finalidade desta Lei non é outra que establecer un renovado ordenamento legal que aumente as oportunidades educativas y formativas de toda la población, que contribúa á mellora dos resultados educativos do alumnado, e satisfaga a demanda xeralizada na sociedade española dunha educación de calidade para todos.
A educación que se visibiliza nesta Lei levaranos a unha educación comprensiva e farase efectivo unha educación inclusiva como dereito humano para todas as persoas, recoñecido na Convención sobre os Dereitos das Persoas con Discapacidade, ratificada por España no 2008, para que este dereito chegue a aquelas persoas en situación de maior vulnerabilidade.
ENFOQUES |
|
1. INTERÉS
SUPERIOR DO MENOR E OS DEREITOS DA INFANCIA PRINCIPIOS RECTORES DO SISTEMA
EDUCATIVO |
Convención
Dereitos da Infancia Este enfoque dos dereitos da
infancia entre os principios rectores do sistema, según o establecido na
Convención sobre os Dereitos do Neno-Nena de Nacións Unidas (1989), recoñecendo
o interese superior do -da menor, o seu deretito á educación e a obriga do
Estado de asegurar o cumprimento efectivo dos seus dereitos. |
2. IGUALDADE
DE XÉNERO |
É necesario un enfoque de
igualdade de xénero a través da coeducación, da visibilización de
estereotipos de xénero, do papel das aportacións das mulleres ao longo da
historia, da prevención da violencia de xénero e do respecto á diversidade afectivo-sexual,
introducindo sempre a perspectiva inclusiva e non sexista. |
3. MELLORA
CONTINUA DOS CENTROS EDUCATIVOS E PERSONALIZACIÓN DAS APRENDIZAXES |
Neste tercer enfoque plantéxase de
forma transversal orientado a que todo o alumnado teña garantías de éxito na
educación por medio dunha dinámica de mellora continua dos centros educativos
e unha maior personalización das aprendizaxee xa que cada neno-nena é
diferente, teñen ritmos e estilos de aprendizaxe diferentes asi como
características, necesidades, intereses, motivacións etc |
4.EDUCACIÓN
PARA O DESENVOLVEMENTO SOSTIBLE |
Este enfoque recoñece a
importancia de atender ao Desenvolvemento Sostible de acordo co establecido
na Axenda 2030. Así, a educación para o desenvolvemento sostible e a
cidadanía mundial debe incardinarse nos plans e programas educativos da
totalidade incorporando os coñecementos, capacidades, valores e actitudes que
necesitan todas as persoas para vivir unha vida fructífera, adoptar decisións
fundamentadas e asumir un papel activo –tanto no ámbito local como mundial– á
hora de afrontar e resolver os problemas comúns a todos os cidadáns do mundo.
A educación para o desenvolvemento sostenible e para a cidadanía mundial
inclúe a educación para a paz e os dereitos humanos, a comprensión internacional
e a educación intercultural, así como a educación para a transición
ecolóxica, sen descuidar a acción local, imprescindibles para abordar a emerxencia
climática, de modo que o alumnado coñeza que consecuencias teñen as nosas
accións diarias no planeta e xerar empatía cara o seu entorno natural e
social. |
5.PAPEL
CENTRAL DO DESENVOLVEMENTO DA COMPETENCIA DIXITAL |
O uso xeralizado das tecnoloxías
de información e comunicación en múltiples aspectos da vida cotiá fai que se aceleren
cambios profundos na comprensión da realidade e na maneira de comprometerse
e participar nela, nas capacidades para construír a propia
personalidade e aprender ao longo da vida, na cultura e na convivencia
democráticas, entre outros. Este cambio de enfoque require dunha comprensión integral
do impacto personal e social da tecnoloxía, de como este impacto é diferente
nas mulleres e nos homes e unha reflexión ética acerca da relación entre
tecnoloxías, persoas, economía e medioambiente, que se desenvolve tanto na
competencia dixital do alumnado como na competencia dixital docente. Esta Lei insiste na necesidade
de ter en conta un cambio dixital que se está a producir nas nosas sociedades
e que forzosamente afecta a á actividad educativa. O desenvolvemento da
competencia dixital non supón soamente o dominio de diferentes dispositivos e
aplicacións. O mundo dixital é un novo hábitat no que a infancia e a xuventude
viven cada vez máis: nel aprenden, se relacionan, consumen, disfrutan do seu
tempo libre. E non podemos esquecer a fenda de xénero. |
Fonte: Preámbulo
LOMLOE 3/2020