TARTAMUDEZ

A tartamudez ou disfemia tal como aparece descrito no DSM-V pode conlevar:

1.-TRASTORNO DA FLUIDEZ da linguaxe, na que os órganos articulatorios están en perfecto estado e pódese dar  tanto en adultos coma en nenos e caracterizado por bloqueos na fala que poden ir acompañados de tensión muscular.

As alteracións na fluidez e na organización temporal da fala caracterízanse pola aparición frecuente e notable dun ou varios dos seguintes factores:

            -repeticiónsde sons e sílabas

            -prolongación de sons de consonantes ou vogais

            -palabras fragmentadas (pausas no medio dunha palabra)

            -bloqueo audible ou silencioso (pausas na fala)

            -circunloquios (substitución de palabras para evitar palabras problemáticas)

            -palabras producidas cun exceso de tensión física-muscular.

            -enroxecimento

2.-A alteración causa ANSIEDADE ao falar ou limitacións na comunicación eficaz, a participación social, o rendimento académico de forma individual ou en calquera combinación.

3.-O inicio dos síntomas prodúcese na sprimeiras fases do periodo de desenvolvemento.

4.-A alteración non se pode atribuir a un déficit motor ou sensitivo da fala, disfluencia asociada a un dano neurolóxico ou a outra afección médica e non se explica mellor por outro trastorno mental.

¿A tartamudez afecta igual na idade infantil que na adulta?

• O 5% dos nenos é nenas pasan por una etapa de disfluencias durante a infancia
• O 80% dos casos, según estudios internacionais remite.
• Só entre  1.5% e o 2%  da población adulta está diagnosticada con tartamudez
• Dentro da población adulta os homes teñen unha maior porcentaxe de sufrir disfluencias.

Dentro da tartamudez pódense observar diferentes tipos de bloqueos

• Tartamudez clónica: repetición dunha sílaba únicamente.
• Tartamudez tónica: interrupción da fala. Explosión repentina.
• Tartamudez mixta: empeza sendo una tartamudez clónica y termina en tónica.

¿Que causa a tartamudez?

Non existe causas exactas da tartamudez.

Pode aparecer por diferentes causas, polo que se pode considerar un trastorno multifuncional.

• Tartamudez por trastorno da lateralización: pola dominancia cerebral.
• tartamudez.
• Tartamudez e o entorno: a tartamudez pode darse máis facilmente en ambientes esixentes, sobreprotectores, con patrón de fala rápido, etc.
• Disfuncións neuromusculares e a tartamudez tenden a estar moi tensos, notándose unha maior tensión no cuello e na cara.
• Tartamudez e psique: factores emocionais, inseguridades, etc. poden ocasionar tartamudez.
• Tartamudez e feedback negativo: as persoas tartamudas adoitan bloquearse máis cuando se oien mal, esto produce unha retroalimentación negativa ou incluso pensan que van a tartamudear,  se poñen máis nerviosos e se bloquean.

 Exercicios para traballar a tartamudez

 Relaxación

 Respiración

 Ritmo

 Entorno

 Aspectos psicolóxicos

Exercicios de relaxación

O obxectivo da relaxación será que se tome consciencia do que significa estar ou non relaxado. Estes exercicios axudarán a disminuir a tensión muscular para que el paciente aprenda a controlarla.

Existen diversos ejercicios de relajación:

·         Relaxación de Koeppen: predomina a imaxinación para que aos nenos ou nenas lles sexa máis sinxelo realizar este tipo de ejercicios. El niño imagina que tiene un limón en las manos y que debe exprimirlo, que es un gato y se tiene que estirar como él, etc.

·         Exercicios de respiración para a tartamudez

·         Para que controle e domine la coordinación fono-respiratoria.

·         As personas con tartamudez cortan e fala por unha mala respiración

·         A respiración máis axeitada é a costo-abdominal, esta respiración tamén se denomina espiración completa xa que nela interven o diafragma, a musculatura abdominal e as costelas.

·         A respiración trabállase deitado colocando no abdomen un obxecto para que poida observar a súa respiración, ao ollar como sube e baixa.

·         Respirar e espirar

Exercicios de ritmo para la tartamudez

·         Frases curtas, con máis prosodia e control. Ademáis de deixar tempo para que exprese o que pensa, sen presas nin agobios

·         o ritmo trabállase enmascaramento, fala prolongada (alongando as vogais  das palabras en posición inicial, media ou final), fala xesticulada onde os xestos naturais facilitan a fluidez verbal.